Ախր ես ինչպե՜ս վեր կենամ գնամ,
Ախր ես ինչպե՞ս ուրիշ տեղ մնամ:
Ախր ուրիշ տեղ հայրեններ չկան,
Ախր ուրիշ տեղ հորովել չկա,
Ախր ուրիշ տեղ սեփական մոխրում
Սեփական հոգին խորովել չկա,
Ախր ուրիշ տեղ
Սեփական բախտից խռովել չկա:
Ախր ես ինչպե՞ս վեր կենամ գնամ,
Ախր ես ինչպե՞ս ուրիշ տեղ մնամ:
Ախր ուրիշ տեղ
Հողի մեջ այսքան օրհնություն չկա,
Այսքան վաստակած հոգնություն չկա,
Ախր ուրիշ տեղ ձյունի մեջ` արև,
Եվ արևի մեջ այսքան ձյուն չկա:
Ախր ուրիշ տեղ տեղահան եղած,
Եկած` ուսերով Արագած սարի
Ուսերին հենված Սասնա տուն չկա:
Ախր ուրիշ տեղ
Ամեն մի քարից, առվից, ակոսից
Իմ աչքերով իմ աչքերին նայող
Մանկություն չկա…
Ախր ես ինչպե՞ս վեր կենամ գնամ,
Ախր ես ինչպե՞ս ուրիշ տեղ մնամ,
Ախր ես ինչպե՞ս ապրեմ առանց ինձ:
Համո Սահյանը այս բանաստեղծության մեյ նկարագրում է ,որ հայերը դարեր ի վեր գաղթել է մի վայրից մյուսը:Նկարագրում է Մեծ եղեռնի ,մեր կողմից ստեղծած հոգևոր արժեքները :Բանաստեղծի համար նաև մեծ դեր էր կատարում իր հայրենիքը ,քնի որ նա այստեղ էր մեծացել:Սահյանը ինքն ասում էր ,որ նա միայն իր մանկությունը անցկացրել է Հայաստանում այլ ոչթե այլ երկրում:Մարդու առաջնային սիրելի երկիրը պետք է լինի իր սեփական և հարազատ երկիրը ,իսկ հետո մնացածը:
💜Սյուզի Մարտիրոսյան💜 