Ռաֆայել Դիետեի «Ինքնասպան տղան» նովելը ինձ շատ դուր եկավ :Սկզբում երբ կարդացի ինձ թվաց ,որ այդ նովելը տղայի մասին է սակայն ,երբ երկրորդ և երրորդ անգամ կարդացի հասկցա որ այն թափառաշրջիկի մասին էր,ով կարողանում էր շատ արագ և հետաքրքիր պատմություններ հորինել: Երբ դեռ թափառաշրջիկը չէր սկսել պատմել իր պատմությունը ,պանդոկպանը մարդկանց լուր էր պատմում մի տղայի մասին ով ինքնասպան էր եղել: Թափառաշրջիկը լսելով իրենց խոսակցությունը ասում է ,որ գիտի այդ պատմությունը :Նա սկսում է պատմել և շատ հեշտ ու հանգիստ կարողանում էր տեղում հորինել:Քանի որ հաճախորդների մեծամասնությունը խմած էին նրանք հեշտությամբ հավատում են նրան:Պանդոկպանը էլ էր ուշադիր լսում նրան , բայց ի տարբերություն մնացածի չհավատաց այդ պատմության իրական լինելուն:Մինչ բոլորը վիճակում էին իրական կամ կեղծ լինելուն, պանդոկապանը նկատեց, որ թափառաշրջիկը գնացել է ու չի վճարել իր կերածի համար։
Ըստ իս թափառաշրջիկը շատ խելացի մարդ էր, քանի որ ոչ բոլորը կարող էին ոտքի վրա պատմություն հորինե: Նա շատ հեշտությամբ կարողանում էր մարդկանց ուշադրությունը գրավել։Իմ կարծիքով եթե նա նորից վերադառնար պանդոկ և եթե ես լինեի պանդոկպանը տեղը ես կառաջարկեի թափառաշրջիկին աշխատել իմ պանդոկում որպես կոմիկ:
💜Սյուզի Մարտիրոսյան💜 